Zeldzaam wordend relaas

mijn land kraakte wit
tussen twijfelwolken door
kinderpret, voorbehouden ijzige handjes
opgezet centimeterpopje met oogjes van drop
glijdende schuivende stoepen, ochtendspits opgeschoven
blik niet ontnomen door de misnoegde winter
een dag welke begonnen was, in 't westen des lands
staat de kerstboom soms nog op terras
dan haal ik ballen en licht voor even
overmorgen is 't wederom gewoon frisjes en droog
hopend een kinderglimlach die eerste wit aanschouwen kan


Werner