Afblijven graag

mijn wezen wordt verscheurd
toedoen van een onmens, en wat is gebeurd
gebruikt, gesneden, ontdaan van mijn innerste
waarom was jouw liefde zo verdraaid

kind zijn ben ik niet meer
je kan niets meer doen zoals weleer
getormenteerd heb je mij jaren gedaan
niemand die pijn en onmacht zag staan

een wezen van mens, kind zonder kind
de prijs van mijn jonge bestaan
zien wil ik je nooit meer doen
gedaan met dat opgesmukte fatsoen

jouw dagen geteld
een dozijn van je meerdere
tellen op de som van jouw toedoen
ik blijf achter met geschonden lichaam

lichaam in pijn hoofd verdwalend
zoekend naar rust, een dag die komen zal
jouw ziel die het gelag betaalt

wees lief papa
dat was ooit maar een vraag




Werner