Lusteloos

nachtzweet kruipt over mijn vel
klevende lichamen vertellen slapende verhalen
lamlendig word ik half wakker, net voor de klok tikt
in het achterhoofd de rust die ontbeerd werd

dons opzij geschoven naast verhitte ledematen
nu reeds mijmerend naar koele momenten
afwachtend de meimaand tegemoet
met stille wanhoop der zuchten

de zwoele zomer reeds aanvattend
tussen hemelse lakens der naaktheid
voor dag en dauw schijnt ze halfrond andere kant
korte nacht die wanhopig weer doorworsteld is

slaap zoet, zweet zacht
vertel me later over elke druppel
die van onze lichamen neersijpelde
als we elkander raken, zindert het


Werner