Kan niet meer

ik ben een kind zo gewoon en toch apart
inborst heb ik welke bij grote mensen soms zoek is
alles erop en eraan, en toch, scheelt er wat
jaren kon men de vinger er niet op leggen, tot men zei
vermoeden is dat..., we weten het..., maar toch net niet...

geleerd woordje voor niets dat past, ben ik daar wat mee vooruit
uitzoekend al vallend, opgestaan geadapteerd, weer bijgeleerd
vijf passen gezet, één misplaatst zoals steeds, naast mijn schoenen
dan loopt het ongetwijfeld verkeerd, net niet of toch, dan wel

structuur tussen twee lijnen is wat mij past, zo men zegt
dan, lopend op één been met evenwicht, naar links
wat zwaar te balanceren valt, met mijn grootste glimlach naar recht
tussen voelen wat ik kan en weet, met schoteldoek weggeveegd wat ik net morste
toetsen aan de reële wereld die ik aanschouw, voor wat ie is

hun harten houden ze vast, net als elke traan die
gewoontegetrouw van hun wangen rolt, onmacht in overmacht
op een rij staan alle woorden, maar net die letter die ik mis
wat wilde ik zeggen en doen, net toen ik jullie vastpakte en knuffelde

ik ben braaf, maar niet geleerd, wordt ik dan nooit aanvaard
en waarom geen tienen, op mijn leerschool
ik wil zijn zoals, je weet wel, die steeds de eerste is van de klas
maar kan ik zover geraken, ik snap het soms niet zo snel

ik ween, dan lacht men mij uit, ik haal geen tienen
maar ben ieders vriend op speelplaats en thuis
krijg het er niet in, wil nog zo graag spelen, met driehoeken en gom
niet zeggen tegen, de directeur jullie weten wel waarom
maar de Juf zegt dan neen, hou op, en wees groot

ik ben groot, maar dingen in hoofd zijn verdwaasd, ken je dat niet
zo van, ik weet wel hoe en waarom, maar kan niet schrijfen zonter fauten
heb alles goed geleerd, doch in mijn hoofd zit het niet rustig
wanneer stopt dat, zoiets, als mijn pilletje zijn werk niet doet

wil mams en paps niet teleurstellen, kweet 'k doen mijn best
maar dat is meestal niet genoeg blijkbaar, ik moet beter zijn dan de rest
maar mijn hersentjes willen dat niet, snappen jullie dat dan niet
ik kan niet slimmer zijn mams en paps

moet ik dan heel mijn leven steeds dat pilletje slikken
wordt ik dan echt gewoon zoals andere kinderen
en als ik groot ben, wat dan...



Werner