Open dagboek

dagboek van een vriend
woorden zijn me onbekend
lezen doe ik één voor één
bekijken wat je teweeg brengt

steunend onder schouders
ben ik niet wijzer, in pijn en leiden
wat letters vormen
tranen vloeien, woorden half gewist

sleutel heb je niet van doen
aangezicht verwoord jaren van gemis
mag ik letters geven
die je in jaren niet hebt beschreven

omslaan doe ik dat laatste blad
wit als een uitgestrekt strand
gevonden een vrijheid
je pen, taal geworden
van een ongekende woordenstrijd



Werner