Onuitgesproken woord

mijn lichaam laat me in de steek
zacht voel ik kentering in mijn bestaan
jaren heb ik tegen je gevochten
tijd is gekomen om te laten gaan

uitroepen wil ik, je vervloekte naam
doch stembanden vibreren niet
haren vlogen in het rond
mensen met een open mond

berusten in je tergende pijn
wens ik niemand als venijn
niets toelatend, bekijk je me al wakend
machteloos dat ik ben, roepen zonder stem

jouw naam wordt verdoezeld, niet besproken
na jaren heb je me dan eindelijk toch gebroken
afscheid nemen doe ik met mijn eigen gratie
ik zeg je niet vaarwel maar tot weerziens




Werner