Heb je even

mobiel dat de mens wezen zal
gek genoeg is dit te aanschouwen
elk straatbeeld dat je vatten kan is nu cellulaire
gevoelszinnen uitgerangeerd, emoties versleten opzij gezet
beltonen in alle aarden en deuntjes

monotoon kan je het niet noemen, men hoort erbij niet anders
downgeload, met afbeeldingen eerste klas
covers in roze en zilver, doorschijnend
alles behalve dat gesprek prijsgeven

mobieltje, gsm, portable het kan geen ziel nog schelen
bereikbaar zelfs op het kleinste huisje
gewoon praten is voor mensen niet meer van doen
met berichtjes laat men van zich horen,
ben je nog vrij tussen werk en enen

o wee als de stekker vergeten was in te steken
want men is niet meer bereikbaar,'men heeft vrienden'
vergaat de wereld soms bij die laatste beltoon
word ik net niet telefoongek, als mijn liefste belt

'schat ik zie je graag' vandaag nog?


Werner