badkamerspiegel in het ochtendgloren
aanschouw me doorheen de jaren
je zag reeds vele plooien ontstaan
schoonheid die niet te evenaren is
telkens onderga je gestaag dat ritueel
potje links,reukje rechts
tandpasta zonder dop
stille hangende ogen-blikken
ook jouw krakelering
doet mijn lichaam nadenken
hoe mooi ik ben
Werner
vrijdag 29 juni 2007
Reflectie
Gepost door Werner's Gedichten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten