Ik

wereld van woorden waarin ik vertoeven kan
binnengetreden men zegge op rijpere leeftijd,
mannen met baarden en filosoferen
om neer te pennen in zinnen van nostalgie,
steeds maatschappij aanvallend
tussen twee koppen koffie geslurpt,
vermaak ik me steeds beter

statige dames die woorden sensueel neervleien op papier
mis ik dat fingerspitzengefühl om emoties te beschrijven
ben ik dan nog pril in mijn zoektocht, naar rijm en dicht
lezen leert mij, gemist de alfabettrein die mijn pagina's doorbladerd

doch wanhoop heb ik nooit geschuwd,
met bevende hand typen de letters sneller
noch het glas witte wijn dat mijn woorden vlotter doet vloeien
mijn schrijven leest men reeds, ben ik nu gehoord,
of stilgezwegen
wanneer open haard de herfst reeds aanwakkert,
met trui en sjaal

laatbloeier in onze machtige taal,
mag ik je zinnen stelen en mijn muze stillen
gedachtegoed dat opborrelt,
bij het naslagen van elke ochtendkrant
nieuwsankers, komieken, acteurs,
ben ik te min om mezelf te beschrijven
mijn ziel en hart zitten goed,
nu nog enkele woorden te toveren
uit de kronkel die me schrijven doet



Werner