Troost van weleer

liggend vanachter op mijn bedstee
aardig kleurtje heb je reeds gekregen
gespeeld vuil hangt in je kroesjes
oogjes neerkijkend naar wat spelen was

troostte me dikwijls bij slapeloze nachten
tegen jou kon ik praten, in een grote mensenwereld
mijn traantjes heb je jaren opgevangen
jouw pelsje heeft plekjes hier en daar

gekke afgesleten snoet, die ik kussen kan
mijn slaapmakker, compagnon op jonge reizen
ik zie een oortje hangen, pijnlijke zaak
ziekenhuis is net beneden, moeders naald en draad

bereknuffel die je jaren bent geweest
wij hebben vele nachten samen gevreesd
maar nu ben ik groter, en jouw plaatsje is vanachter
af en toe hou ik je vast, nu echter zonder vragen of zorgen
dikke knuffel voor jaren jeugdplezier en troost


Werner