woensdag 3 december 2008

Afscheid van een vriend

Afscheid van een vriend..

Ik kende hem via verhalensite
Hij waardeerde me in mijn eigen stijl.
Ik in die van hem.

Ed ik ga je missen als vriend en medepoeët

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Een tekst die van zijn school komt waar hij les gaf.





Lieve Ed,

Sorry dat we de lessen hebben afgezegd maar het moest nu even…

Zijn laatste woorden in de collegezaal waren: ”Ik voel me dan wel niet lekker maar ik wil niet dat jullie wat missen”.
Na het college, rond half 11, is hij in het harnas gestorven. Nu moeten wij jou missen, Ed.

Ed voorzag altijd alles.
Als hij voorzien had wat er vandaag zou gebeuren, had hij vast dit stukje zelf geschreven. Sterker nog, hij had gezorgd dat alle zaken goed geregeld zouden zijn.

Ed was erg trots op zijn dochters Mira en Franka, praatte veel over ze.
Deze week vertelde hij nog hoe goed hij het had met zijn vrouw Lucienne, al ruim twintig jaar : “ We weten wat we aan elkaar hebben, hebben ook dezelfde achtergrond vanuit de muziek.”

Als wij denken aan Ed dan denken wij: muzikant, dichter, supercoördinator, papa, grapjas, levensgenieter, voorzitter, regelaar, de spil van de propedeuse.

Ed was de poort naar de opleiding: hij was het eerste gezicht en wilde dat ook zijn. Wat ons betreft kan je jezelf als student geen betere wensen en als collega ook niet. Hij wilde aangesproken worden en nodigde studenten ook hiertoe uit: ”Als er wat is, mijn deur staat open. Doe niet ingewikkeld, maar loop gewoon binnen dan zul je zien dat mijn deur echt open staat!”
Als je studenten sprak over Ed, gaven ze aan dat zijn lessen zoveel impact hadden. Hij maakte indruk, zowel door zijn betrokkenheid als met zijn verschijning.
Hij nam studenten erg serieus en sprak vaak de woorden: “Als jij nu in mijn stoel zat, wat zou jij dan doen, wat moet er volgens jou gebeuren?”

Dit jaar zou Ed voor de eerste keer mee naar Polen gaan. Hij zag hier erg naar uit.
We zullen zorgen dat we je, in ons hart, toch meenemen.

Ed, altijd in beweging, groot denken, grote gebaren, bevlogen en gepassioneerd. Ed zorgt er te allen tijde voor dat hij present is. Voor dag en dauw in de auto en in de trein om er te zijn... Maar nu Ed, present zul je altijd blijven. Op school en in ons allemaal. Nooit meer met die grote passen door de gang, een leegte achter jouw open deur…we zullen je missen.

Niki, Jolijn, Jeannira, Stefan, Peter, Marielle, Mon, Evie, Lodewijk, Frits, Jos, Annemarie, Angelique, Angelique, Petra, Niels, Necla, Albert
Fontys Hogeschool Sociale Studies

bron

Nieuws