Sporen

wandelend, stap na afdruk en verder
laat me niet los als ik je nodig heb
zou zo graag nog eens wandelen gaan
mag ik je hand opdat deze mijn steun zal zijn

mijn genieten zou groot zijn, realiteit zet me zoals steeds
met beide voeten aan de grond, links naast recht
ik kan me rechten en de wereld aanschouwen
ben meestal niet veeleisend, een trede is mij genoeg

enkel de momenten zal ik koesteren, mijn eerste en verste
voorbestemd om geen meter te gaan, laat staan lopen
ik zie niet verder dan ik wandelen kan, schaduw beter wetend
laan, straat, niet breed genoeg om mijn voetstappen te vinden

ben ik dan niet zo groot als mijn schoenmaat verteld
of blijf ik stilstaan, waar mijn schaduw ophield met bestaan
sporen vertellen nu, hoever ik reiken kan
wel nalatend mijn existentie in het mulle zand


Werner