Hoogtij

goed weer, en het is prijs
ze wil gaan Carrefouren weet je wel
zo'n lange rijen netjes alles naast elkaar
zoekend dat mooiste satéstokje, rood en groen

terras vol, wanneer je net uitrusten wou
uitgezakt in je zomerse stoel die net opgeblonken is
familie die je oh zo graag elke keer weer ziet
als de pils koud staat en mayonaise gedraaid

aperitief gaat vlotjes, net als Turks stokbrood
het scheelde eurocenten, maar de smaak is reuze
de lapjes vlees naast mijn papillotje met vis
geen rook zonder vuur op een onmenselijk uur

de wijn is half leeg, net niet beschonken
met gelach en opschepperij
ondergaande zon weerspiegelt op sla en tomaat
het laatst stukje wordt gebakken voor de fijnproevers

zomerweer het brengt wat teweeg
op zaterdag, zonneschijn inclusief
maar dat Carrefouren, daar heb ik zo'n hekel aan
dat schuiven aan die kas



Werner