woensdag 24 oktober 2007

Geen cadeaus meer











met Nobelprijzen beloont men
onkundige politieke wereldverbeteraars
terwijl men niet genoeg water heeft
om alle dorstigen op aarde te laven

de prijs der Nederlandse letteren
wordt beloont met teruggave
omdat te weinig euro's bomen kunnen doen vellen

formule één racen zet miljoenen aan de start in een ogenblik
doch dubieus dat hun tankinhoud was
worden ze uitbetaald met keiharde oliedollars



Werner

dinsdag 23 oktober 2007

Pimp me...







she pimps the poems
like poets never could
she brushes the letters
one by one

over here shoulder she always
writes forwards
no syllabe untouched
not a phrases undisturbed

written in style between capital’s
does she give the words meaning
if books could see here
stroll from left to right

then we, but little writers that we are
how can we ever compare,
the unknown sentences

Silver is here name
she writes poetry,
like fairies do





Werner

maandag 22 oktober 2007

Grijze zone









over potten en planten
rijen bekijken alle kleuren van chrysanten
van verleden en herinneringen aan
van marmer grijs en zwart

van kruisen in gifgroen, en vergeten mensen
van opgeveegde paden en witte dauw op bloemhoogte
tussen ochtendnevel welke sereniteit de dag doet schemeren

van nadenken over as en aarde,
over die ene God en wat komen zal
van mysteries des levens door mezelf nimmer gekend
tussen graven blinkend schoon
ik zal je eren en mijn aangezicht oprecht tonen





Werner

Dure kost










'k ga morgen goud zoeken
niet dat ik de regenboog volgen zal
zo'n litertje of zestig
neem meteen mijn loonzakje mee

'k weet niet of het voldoende zal zijn
straks met bank-tankkaart op een lijn
'k zou wel willen trammen of bussen
maar bij ons in de buurt vlot het niet zo snel

'k zie opstapplaatsen hier voor de welbedeelde
ze gaven hen lange benen, en dikke portefeuilles
wij stellen het met de stoep en staan kijken
wachten tot het gedaan is met goud pompen
voor alleman



Werner

Marionetten









zitten wij dan nog steeds in zak en as
men geraakt niet uit de woorden
hoe verdelen we miljoenen en taal erbij
ons land gesplitst, alsof het een mens nog wat scheelt

men zoekt compromissen zonder zich te vergewissen
zelfs socialisten hebben hun eredame gekozen
blauw en oranje, wit en zwart, rood en een tintje groen
geen buitenlander die zich bij ons nog in kleur verwart

mijn stemkaart was wit, alsof de gleuf ze nefast doormidden sneed
hoelang wordt dit poppenspel nog ten tonele gedragen
met korter wordende dagen, is het nieuws steeds even lang
politiek correct, zegt menig vaderlander: verrekt!



Werner