Krassend

Vlokken dwarrelen
Tussen schemer en grauw
Alsof winter niet wakker wilde
Met hort en stoot
Vroor de nacht in alle rust

Schoorvoetend trotseerde elk mens
Dag tegemoet vaak verwenst
Verkleumend en onbehaaglijk
Als elk lichaamsdeel kraakt

Wit was het glasraam
Dat zich niet keren kon
Alsof afwachten een boodschap is
Op Friese voeten, klunen stap na stap
Eindeloos van koud naar kouder



Werner.V