Slaap zoet

slapen kan ik ook dit eindejaar, niet zoals voordien
nu kan ik uitpakken met andere helse kleuren
bij duurste winkels weet ik het snel hoe laat zessen is
dan liggen ze op de loer naar mijn doen en laten

graag maakte ik mijn bedje op langs de kant station zuid
afgebroken hebben ze mijn huis, en verhuizen was mijn soelaas
zag het niet zitten, op deze maatschappij te vitten
nam alles wat erbij hoorde, deed het in twee zakken
en wandelde verder naar Centraal station

nu heb ik mijn slaapstekkie in hard karton, feestvieren is doos apart
dat doe ik met kameraden, met welke
ik mijn bruingekleurde rijkdom delen kan
af en toe een nachtje rust, zonder dronkenmannen en junks
allochtoon, autochtoon en politietoon verstoren mijn nachtrust

mijn wereld staat ook vaak op zijn kop,
hangt ervan af hoe het karton waait
ik vraag niet, ik bedel niet, ik ben net afgevallen tussen welvaartstaat
en het gewone leven
mijn tas soep, fles troost en bakje water is wat rest,
malen doe ik er niet om, ik slaap wanneer mensheid me slapen laat
en mijn kartonnen huisje, zijn vensters sluit




Werner