Massa mensen

van meer dan driehonderd
zal men afscheid nemen
dertien jaar zijn gepasseerd
wanneer mensdom genaamd
zich wou ontdoen van een ras

grote vlaggen en tierlantijn
afscheid nemen van dat wat rest
met fatsoen krijgt men een laatste rustplaats
jonge mannen die tezamen vermoord werden

verwoord als genocide in de Balkan
Srebrenica-Potocari bij dageraad
waar eens een brug hun dorpen verdeelde
draagt men nu kisten allen tezaam

Werner

Bijdehandse oplossing

netjes achter elkaar
honderden kilometers weliswaar
pak en zak mee
miserie en slecht weer thuisgelaten

zitten puffen halverwege
links aan het venster
tweede verdiep naar ongekende oorden
met teenslippers en blauwe knieën

gearriveerd onder tropische temperatuur
het was een koopje van het laatste uur
als mieren zonder zandhoop
bakken langs beide zijden

menig mens telt af
naar routine en weer bekaf
werkend en sparen voor dat vleugje zon
spaar me een hoop ellende
'ik reis naar costa del hof'

Werner

Pinocchio

hij is dan excentriek
uit een land met geld tekort
en mensen te veel
waar brood en water nog leven is

als mens werd zijn leven genomen
tussen snelheid en bolides
met een zee van vuur en vlammen
pijn in woorden niet te uitten

dan slaakt men een zucht
als ministers zich komen reppen
over wat mag en niet
als de rekening betaald wordt
op het einde van zijn rit

gevend een stukje van zijn hebben
aan mensen waar leven aan een draadje
betekenisvoller zijn zal
een weldoener uit dat gekke land
waar paard en kar de revolutie nog voorttrekt

Werner