Zwart Goud

liggend onder het stapeltje vier bij elkaar
niet dat ik je apart vind, je hebt een eigen kleurtje
ik hou van je vormen en heuveltje nu en dan
niet van je lotgenoten, me wanhopig reeds aankijkend

zo ben je te versmaden, maar dan wel eerst uitgekleed
ik leg je jasje netjes aan de kant, proef die eerst hap
sommige mensen kunnen niet je charmes waarderen
ze weten de finesse niet te appreciëren

nu en dan een goud kleurtje nootjes aan je zijde
een afrodisiaca zou je zijn, tussen Verkade en Côte d'Or
was het koetjesreepjes, Perrette, dat naampje uit je brooddoos
hap nu en dan nog in dat reepje melk, en toch zwart als je bent

lopend langs mondhoeken veeg ik je bittere zoete smaak
puur zwarte chocoladerepen, zonder kleurstoffen
en zonder iemand die zegt " stop" het is hemels, wil je delen
dan smelt het zachtjes weg en geniet je verder dat laatste blokje


Werner