mijn droom waar ik steeds achter gezocht heb
tussen fladderen en vliegen zie ik afkomend
dat wat komen zal, met of zonder glimlach
tussen voorspoed en tegenslagen bekijkend
dat wat ik steeds opzij duwde en negeerde
mijn droom bevond zich ergens in de schemerzone
gehaast dat mijn leventje werd, vastroesten kon niet meer
ouder wordend, met een jong hart sta ik bijna nimmer stil
dromen passeren nu, tussen opstaan en slapengaan
net voor ik de wijde wereld bekeken heb met slapende ogen
mijn droom is net 20 jaar, gek dat het zo lopen kon
want hiervan had ik nooit gedroomd
mijn zijde wordt gestaafd met een hart dat me liefheeft
onze dromen zijn geen bedrog geweest, realiteit heeft gezegevierd
knuffel hier, kusje daar, het is nog steeds liefde weliswaar
mijn droom, die men afschreef voor ik aan dromen begon
ongelijk moet de droom krijgen, vele jaartjes reeds
met bevende hand in hand gaan we verder, als het dromen belieft
doch realiteit wordt getoetst aan het wakker worden
met een deuk in de rug, kramp in het been, pijnscheut in de voet
ach laat me eens gewoon dromen
zoals elke sterveling betaamt
zo van vrede op aarde, eten voor de mensheid
gezonder leven, denken en helpende hand aan mensdom
zo van net naast je deur, die je nooit aanspreekt
dromen laat me, op mijn wijze gratie leren kennen
Werner
donderdag 21 juni 2007
Mag ik ook ( Antwerpen droomde)
Gepost door Werner's Gedichten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten