nu begrijp ik tijd en zijn kostbare prijs
kort dat het leven is, verwoord men in één pagina
met een knipoog, tranend of niet, zeg je vaarwel
het leven voorbij vliegend, hard of anders
een zucht van mensen kijken je aan
wegwaaiend, herboren stof van mensheid
uren gepasseerd, na het eten lacht men weer
Werner
woensdag 20 juni 2007
Vaarwel
Gepost door Werner's Gedichten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten