Zittend bedankt

dagen tegemoet van sfeer en rode gloed
van ontvangen en geven, principes opzij
tafelen met velen, of eenzaam toekijken
wereldschokkend worden huiskamers gevuld

nietszeggend schuif ik aan tafel
bord laten vullen, en afpeuzelen daags nadien
broden delen, wijnen schenken uit een fles
zitten deed hij dan reeds jaren, maar zien deed geen mens

kinderen maatschappijbewust gedumpt, op stads grootste plein
tussen containers van weldoenerij, sociaal niet bewust
iedereen wandelde verder, doch hij had fatsoen
met hand uitreikend en versleten jas, bood hij warmte

men zegge wat geef ik erom
het moest je kind maar wezen, hart gescheurd
verstand verloren in haast en drank
daar was het hem niet om te doen

men gooit nog steeds geld met feestdagen
en wandelt verder



Werner