Omkijken

nimmer voorbijgestreefd zie ik passeren
beloftes, van jaarlijkse trouw
foto's, verhalen, van dat, wat is geweest
pijn en smart, ons levensjaar getart

van politiekers tot de kleine man
hun namen worden uitgesmeerd uit de grote pan
aan de zijkant, net dat vleugje humor nog
wat ons glimlachen doet, verder laat gaan

verlies,weemoed en oorlogen, jaar van de onschuldige mens
massamoordenaar die net gehangen is
naast een dame die een tram niet komen zag
fietser die op zijn weg was en nooit zal aankomen

instructies van vuurwerk, welk slachtoffers maken zal
als de beurs net zijn pieken heeft bereikt
kijkt ons land om naar een bewogen jaar
en ik, ik lees verder en schrijf mijn pen
verder leeg

soms blauw, dit jaar veel rood
druppelsgewijs van niet meer zijn en heengegaan
die onschuldige, ze waren met zovelen


Werner