'k heb goud, 'k heb zilver, 'k heb brons kijk meneer,
mijn medailles ze blinken zo hard
niemand kan zo hard lopen als ik
'k ben de beste loper van de wereld
zo fier al 'k ben, maar dat wist jij niet
'k geef je een pakkerd omdat je bent komen kijken
jij bent een toffe mens, maar mankeer jij soms iets
ja, mijn benen kunnen niet meer lopen zoals die van jou
mijn hart wil wel, doch loop jij maar voor mij
ik zal jouw glimlach bewonderen elke meter
stelen doe ik hem niet
jij mist niets, of toch, in leken hun ogen
spurt jij maar alle medailles bij elkaar
we zien elkander weder,
nog een knuffel als het mag
jouw glimlach laat zien hoe traag de wereld is
in begrijpen
Werner
dinsdag 19 juni 2007
Doe maar gewoon
Gepost door Werner's Gedichten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten