badkamerspiegel in het ochtendgloren
aanschouw me doorheen de jaren
je zag reeds vele plooien ontstaan
schoonheid die niet is te evenaren
telkens onderga je gestaag dat ritueel
potje links, reukje rechts, tandpasta zonder dop
stillaan hangende momenten, ook jouw krakelering
doet mijn lichaam nadenken hoe mooi ik was
mogen lenden en torso je blijven aanschouwen
zijn het jaren welke jou en mij doen evenaren
poseer nog net ongeschoren, met slapende blik
jij weerspiegelt mijn ego, opgestaan telkens weer
Werner
woensdag 20 juni 2007
Reflectie
Gepost door Werner's Gedichten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten