Boekje van ons

opgeruimd staat netjes, zegt boekdelen over een mens
zag ik tussen alle papierwerk een klein rood geval
nee niet dat van Mao, dit was van korterbij
het had zoiets van déjà vu, maar dan even geleden

ik zette bril paraat, en leesde kordaat
trouwboekje van, en toen had ik slappe lach
vlotjes gelezen, tot instructies toe
ben ik overgegaan tot klasseren,
van het boekje van onszelf, en dat van moemoe

eerst dit kleinood, vertikaal met lintje hangend
waren het bladzijden met kinderen te vullen
men had vele jaren eerder, mij erop moeten wijzen
wat een onbegonnen werk
nu ben ik ouder maar echt niet veel wijzer


Werner