Dag tot Nimmer

me ten grave dragen kunnen ze nog doen
vraag niet veel meer dan respect, beetje fatsoen
liefst in jeans, stropdassen en hoge hoed komt niet van pas
geweten had ik reeds, mijn rekening betaald het leegste glas

grijze stenen zie ik reeds staan, alle maten van mensen
'k hoeft niet veel bekijks te hebben, geen ornamenten aan mijn lijf
liefst met weinig allures, enkel mijn naam in dichtvorm is wat ik vraag
opschrift zegt meestal meer, dan het vermoeden van meeste mens

liggen zou ik graag de vierde rij, van links te beginnen
zowat halverwege, tussen, Luc en Johan die Els nooit gekend hebben
geen bloemen aan mijn voeten, dat onderhouden is een sleur
ik zie mijn naaste liever komen, met glimlach en liefdevolle blikken

geen mannen met pakken op maat, niet Clouseau om af te sluiten
graag had ik een feest, om te vieren van wat ik ben geweest
mijn glimlach apart als hij was, soms norse aanwezigheid
kwinkslag met momenten

het ga jullie goed, 'k weet, het was kort
maar dit was mijn volle leven, het is nu opgehouden
zoals de laatste inkt mijn woorden neerzette in



Werner