Lopen

ben wezen lopen vandaag
drie kwart uur rond mijn klok
zicht en verstand op nul, rennen maar
zo hard ik kon, over straten en pleinen

vanachter in mijn hoofd zat een doel
zelfs heuvels beklimmen in stevige tred
hoe ver stond die heuvel wel, gegrift in mijn verstand
ademnood moest ik zoeken bij beklimmen van
het leek wel of ik nimmer boven geraken zou

spieren die zijn, doch niet meer wetend zijn
hoe ze werken moesten om men lichaam verder te rennen dragen
springen en huppelen, zelfs koord had ik bij
niemand die me stoppen kon
harder en harder met wind in de rug

uitgeraasd en wandelen was het eindpunt
mijn hart en benen voelden als lood gedragen
ik heb nogmaals gerend van hier naar hemelsblauw
ogen maakte de dag wakker, uitgerend moe en voldaan
kon ik nu alleen nog maar rechtstaan


Werner