aanhoor het stilstaan van mijn hart
hou vast de zucht die me ademen doet
verfijn de taal van ons liefkozen
omarm boezem die je leven schenkt
aanschouw blik die niet afgewend wordt
liefkoos lippen welke kracht ontnemen
bewandel paden doornvrij zonder lijden
proef woorden die je mond versmaden
minacht nooit het genot van strelen
beadem huidporiën als lichamen elkander raken
zwicht nooit onder liefde van ballast ontdaan
rijk me je ganse lichaam opdat ik leven zal
Werner
donderdag 21 juni 2007
Lichaamstaal
Gepost door Werner's Gedichten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten