zijn laatste noten heeft hij gezongen
met dat vleugje mannenliefde
keet schoppen, maatschappijkritiekaster
je kon het niet laten te verwoorden
gezongen op zijn langst, die ongesproken liefde
met cachet en flair, deed je het met iedereen
je uitte een denken en laten, zo groot je was
ik hoorde je tonen, naast een margrietje
op planken, scherm, ja zelfs het witte doek
je was geen watje, carrière is wat je neerzette
een oeuvre dat te bezingen is, met Nederlandse groten
jouw prijzen zijn verdiend, op aarde en verder
liedjes zal me nu weer draaien, nu je noten hemelszuiver zijn
van "Homo Sapiens" tot "Levenslang", "Uit liefde en respect"
"Dat Hele Verschil" is wat jou maakte tot mens
muziek je leven, nu ook verder in engelenkoren
waar jij de hoogste noot zal aanzetten
Werner
Hij was een groot mens in taal en zang
woensdag 20 juni 2007
Long...
Gepost door Werner's Gedichten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten