Mijn achtertuin

het oorlogt in mijn achtertuin
tussen wat eens huizen waren
mijn palmboom laat zelfs tranen
stenen die vechten in kinderhanden

muren eeuwen dik en gelovig
zullen zij haat blijven dragen
of zal ik eens die duif met olijftak
zien neerstrijken in een oase

woorden doen ons strijden
van Jordaanoever tot Gholanhoogtes
nieuw beton en scheidingen
welke Jeruzalem daveren doen

zullen Allah en Abraham
zich neervlijen op het eerste tapijt
dat niet rood ziet, door mensenhanden
Sjalom, Vrede, Salam
als de wind blaast vanuit de mensenloze woestijn




Werner