Zee en benen

gij zon, zee en zeilen
gij doet menig mens verdwalen
op golven van rust
tussen eb en vloed

jij bent niet meer gehaast
gevend, al wat jij kan
net op dat moment wanneer
tranquilliteit het sterkste is

wind snijdt zachtjes verder
wanneer mijn wezen rood kleurt
en landbenen twijfelen
tussen aanmeren en verder varen

scheepsverhalen worden sterker
bij koffie en een teug
grootzeil dat ons thuisbrengen zal
momenten bij krachten der natuur

Werner