een dame,
ik kende haar enkel door lentes heen
ze was niet apart,
ze heeft geleefd, ongeveer een kleine eeuw
de eerste automobiel rolde
toen ze net een tiener was
als werelden discussieerden
had ze ook dat huisje, tuintje en gezin
kind en man heeft ze reeds afgestaan
leefde voort in haar stille wereld
wanneer ouderdom aan haar begon te knagen
waren velen van ons, net met leven begonnen
ze was van Limburgse bodem, kranig en stoïcijns
met muziek in haar hart en hoofd
kende ze menig besnaard instrument
kon zij mensheid nog dingen leren
ze is niet meer
doch harten heeft ze een eeuw gevuld
Werner
zaterdag 19 januari 2008
Dag Dame...
Gepost door Werner's Gedichten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten