met opa is het niet zo best
gevallen met een been, en de rest
nu is hij gestabiliseerd in bed
morgen een korset, gedaan met de pret
het is zo'n mens die alles zelve doen wil
tegen Gods wil en vooral dank
zo'n hart van een jonge springbok
maar dan zonder jong en springen
nu net van stek verzet
hij wil maar niet zo best aarden
gaat hij wel betijen in zijn nieuwe flat
ik zie het aan met een lede ogen
zijn kroegjes weet hij bij naam
nachten zijn hem kort geleerd
zal hij volharden en doorgaan op zijn elan
of is het rusthuis in zicht eind deze rit
Werner
woensdag 11 juli 2007
Opa
Gepost door Werner's Gedichten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten